Tym razem kilka słów o robieniu wersji językowych dla naszych aplikacji. Praktycznie każdy framework oferuje jakieś wbudowane rozwiązanie. Wbudowane rozwiązania wiadomo – raz działają szybciej, raz wolniej.

Tak naprawdę mamy do wyboru kilka opcji – trzymanie wszystkiego w osobnych szablonach dla każdej wersji językowej (widoki), wykorzystanie stałych (define('zapisz', 'save') – i odpowiedni plik dla każdego języka), trzymanie danych w tablicach globalnych (array('zapisz' => 'save') – reszta jw).

Potem w grę wchodzą rozwiązania dedykowane – pliki .ini i parsery (m.in. Smarty) no i co tam sobie wymyślimy – można tłumaczenia trzymać w bazie, potem generować jakieś pseudo konfiguracje i podmieniać. Wszystko opiera się na jednej zasadzie – musimy mieć gdzieś oryginał i tłumaczenia.

Od czasu do czasu ktoś zadaje mi pytanie: “No dobra, taki mądry jesteś, a jakieś realizacje? Portfolio?”. Prawda jest taka, że przez parę ładnych lat (dobijam do 10) wykonałem kilkadziesiąt a może więcej różnego rodzaju produkcji. Częściowo sam, częściowo z moim nieistniejącym już zespołem (pozdrowienia dla Konrada który był ze mną praktycznie od początku i chyba najdłużej, Sita który wprowadził obiektowość i mnóstwo rozrywki no i oczywiście dla Rafała który nie istnieje online ;). Niestety z racji ilości produkcji nie byłem w stanie, a w zasadzie brakowało czasu dla dokumentowania naszych osiągnięć.

Temat optymalizacji i przyspieszania skryptów, serwerów i komputerów towarzyszy mi od zawsze. Pisałem już trochę o wszelkiego rodzaju mikro optymalizacjach, o cache’owaniu wyników PHP, przyspiesznaiu serwerów poprzez rozwiązania typu eaccelerator, ale jakoś pominąłem podstawowy i ważny aspekt prawie każdego projektu – serwer MySQL.

Optymalizacji ciąg dalszy 🙂 Page Speed Online często doczepia się do ustawienia expiry date dla plików, które mają być długo cache’owane. Generalnie chodzi o to, żeby przeglądarka automatycznie cache’owała nam pliki jak najdłużej sięda – pliki naszego serwisu, które nie często sięzmieniają jak biblioteki CSS czy JS, a nawet niektóre obrazki.

Jak to zrobić jeżeli nasze strony serwuje lighttpd? Z pomocą przychodzi nam mod_expire – moduł przeznaczony dokładnie do tego zadania. Oczywiście nie będziemy się bawić w zbędne wstępy – esencja.

O KeePass’e wspominałem już kilka razy, ale zasadniczo nigdy go porządnie nie przedstawiłem. Jest darmowy – wieloplatformowy – menadżer haseł. Istnieje wiele podobnych programó, ale ten jest OpenSource – kod można samodzielnie skompilować, jeżeli ktoś “nie wierzy”. Działa zarówno pod Linux’em, Windows’em no i oczywiście Mac OS X. Są też wersje na iPhona – niestety wszystkie płatne, oraz darmowa na Androida.

Generowanie bezpiecznych haseł nie jest prostym zadaniem. Wprawdzie możne klepać na oślep w klawiaturę, albo generować “pseudo” bezpieczne hasła w postaci A1a-ma_k0ta, ale jeżeli musisz wygenerować takich haseł kilkadziesiąt jest to zadanie raczej nudne i upierdliwe.

Na tzw. desktopie zwykle używam KeePass a – genialnego managera haseł, który ma też funkcję generowania haseł o wysokim poziomie “losowości”. Pod konsolą jednak – nie jest tak wesoło. Prosty skrypt, który ułatwi nam to zadanie.

Jakieś 3 godziny temu dostałem informacje o nowym wydaniu Safari 5.1 – jest to wersja poglądowa dla Developerów. Czy warto się z nią zapoznać? Co nowego przynosi nam wersja 5.1:

O FreeNAS pisałem już wcześniej, w kwestii porównania go do OpenFiler ‘a. Tym razem twórcy zaskoczyli nas zupełnie nową wersją – jest to najpoważniejsza zmiana od początków projektu, które sięgają roku 2005.

Kilka słów historii – FreeNAS powstał na bazie m0n0wall ‘a, z racji na swoją prostotę obsługi i ogromne możliwości bardzo szybko stał się popularnym rozwiązaniem dla każdego, kto chciał szybko i bezboleśnie uruchomić serwer NAS.

Podawanie swojego adresu email często wiąże się z ogromną ilością SPAMu jaki potem na niego dostajemy. Można mieć dwie skrzynki, jedną dla wszystkich, drugą na SPAM ale nie jest to specjalnie wygodne rozwiązanie – choć pewnie przez wielu stosowane.

Wprawdzie gmail doskonale radzi sobie ze SPAMem, ale czasami można go po prostu uniknąć. Jak? Recepta poniżej.

Dzisiejszy dzień przyniósł mi do wykonania kolejne zadanie z którym ktoś sobie nie poradził. Wiadomo Linux jest cool, da się wszystko zrobić tylko trzeba się naklepać. Zadanie było nader proste: zautomatyzować proces wysyłania danych na serwer SFTP.

Wydaje się to być proste – mamy crona, mamy login i hasło do serwera SFTP jest tylko jeden problem serwer SFTP zaraz po połączeniu pyta o hasło i nie przejmuje go z linii poleceń.