CodeIgniter ma bardzo wygodną klasę do wgrywania plików na serwer. Zajmuje się ona sprawdzaniem typu pliku, poprawnością nazwy pliku oraz posiada sporo innych przydatnych funkcji. Zainteresowanych odsyłam do dokumentacji . Problem z jakim się spotkałem polegał na tym, że przy wgrywaniu plików przez bibliotekę typu Uloadify  ustawia się inny typ mime (ze względu na wgrywanie plików inną metodą).

Tym razem ostatni przepis na szybkie logowanie bez haseł z Linuxa i Mac OS. Jest to rozwinięcie moich wpoprzednich wpisów w tym temacie.

Ostatnimi czasy dostałem pod opiekę / pracuję z bardzo młodym – zarówno wiekiem jak i doświadczeniem front-end developerem. Faktem jest, że chłopak jest utalentowany, w kraju tak wesołym jak Australia zdarzyło mi się pracować już z kilkunastoma programistami wszelkiej maści i ten jest – utalentowany. Więc dlaczego narzekam i co będzie tematem mojego krótkiego wynurzenia? Otóż kwestia doświadczenia…

O formacie WebP wspominałem już kilka razy. Ogólnie rzecz ujmując jest to “rewolucyjny” format graficzny wymyślony przez Google w ramach akcji “szybki internet”, który doskonale kompresuje zdjęcia zachowując ich jakość na bardzo wysokim poziomie, jednocześnie kompresując pliki do wręcz niewyobrażalnie małych rozmiarów.

Cały problem z WebP polega na tym, że nie jest to format tak popularny jak jpeg, gif czy png – co za tym idzie, żeby działał na naszym komputerze musimy mieć specjalne rozszerzenia, albo korzystać z Chrome do oglądania obrazków. Mozilla niestety obraziła się na Googla, twierdząc, że standard ten jest za mało… no… że nie przechowuje wszystkich informacji jakie Mozilla by widziała w swojej przeglądarce i nie będzie go wspierać – jeszcze 🙂

Bardzo ciekawe rozwiązanie uwalniające od tworzenia specjalnych reguł CSS dla każdej z przeglądarek. Piszę tutaj o rozwiązaniach pozwalających na tworzenie gradientów w tle, czy okrągłych narożników: -webkit-border-radius: 50%; -moz-border-radius: 50%; [ . Żeby było ciekawiej – rozwiązanie to działa client-side, czyli cała zabawa jest po stronie przeglądarki i nie wymaga instalowania niczego na serwerze. Wystarczy zaimportować 2KB JavaScript i problem z głowy. Zapomniałbym o odnośniku do serwisu: -prefix-free . Przykład zastosowania poniżej:

Nie wiem jak wy, ale ja nie pamiętam wszystkich parametrów i możliwych właściwości paremetrów CSS. Zwykle gdy mam jakiś problem zaczynam googlować i czasami wynik trafia się od razu, czasami… po chwili. Dobra dokumentacja to podstawa, dlatego polecam projekt Instant CSS – w jednym miejscu zebrano opisy właściwości CSS3. Do tego mamy bardzo wygodną wyszukiwarkę, która pozwala szybko odnaleźć zadany parametr.

Nigdy nie byłem specjalnym fanem frameworków HTML5. Wprawdzie zdarzyło mi się kilka razy użyć Blueprint  ale finalnie kończyło się zawsze na pisaniu wszystkiego od podstaw. Potem wchodziła do gry optymalizacja pod IE i po pewnym czasie strona wyglądała przyzwoicie. Niestety w dobie dzisiejszych technologii, gdzie nasza strona musi wyglądać dobrze zarówno na zwykłym PC, jak i na każdym urządzeniu mobilnym począwszy od telefonu, przez pady skończywszy na duuużych ekranach.

Jestem wielkim fanem “szybkiej sieci” i całej inicjatywy Google do przyspieszania stron i serwisów WWW. Pomijam ciężkie do implementacji dla zwykłego webmastera techniki SPDY, ale cała dozwolona reszta – jak najbardziej. Optymalizacja kodu HTML, CSS czy JavaScript to zadania dla każdego webmastera. Do tego dochodzi oczywiście optymalizacja i oszczędzenia na najcięższych elementach stron WWW – obrazkach.

jQuery stało się standardem w przypadaku bibliotek JavaScript. Działa bez większych błędów, niestety z każdą kolejną wersją przybywa jej kilobajtów. Aktualnie wersja 1.7.1 skompresowana ma ponad 93KB. Jest to całkiem spory rozmiar szczególnie jeżeli weźmiemy pod uwagę urządzenia mobilne i ogólnie połączenia, gdzie płacimy za transfer.

Już dawno nie pojawił się żaden artykuł w sekcji Mac OS. Głównie dlatego, że nie pracowałem na Macach. Teraz na szczęście to się zmieni.

Bardzo irytujące jest tworzenie plików .DS_Store na wszelkiego rodzaju urządzeniach przenośnych takich jak napędy USB, czy woluminy sieciowe SMB/CIFS, AFP czy NFS. Jest na to bardzo prosty sposób – wystarczy wykonać polecenie: